Τον Αύγουστο οι μύγες παχαίνουν ανεξέλεγκτα.
Διογκώνονται περίεργα
σαν προσδοκίες ανεκπλήρωτες.
Τα κουνούπια πάλι είναι νωθρά,
φιλιά που διαψεύστηκαν,
αφού ρουφήξουν ξένο αίμα
πνίγονται στο σιρόπι του.
Οι άνθρωποι στην παραλία
προσπαθούν να πιάσουν χελιδονόψαρα
τη μία και μοναδική στιγμή που αιωρούνται στον αέρα.
Όσοι μένουν στην πόλη
καρφώνουν τα έπιπλα στο πάτωμα
μήπως και κάποιο κύμα από μία καρτ ποστάλ
ξεβράσει στη μπανιέρα καμιά φάλαινα,
ή την ώρα που πλένουν ανύποπτοι τα δόντια
φουσκώσει η παλίρροια σε μία φωτογραφία
και τα νερά πλημμυρίσουν τον φεγγίτη.
Στο μεταξύ έξω απ' την πόρτα
συσσωρεύονται μπουκάλια γεμάτα γάλα
ή άδεια από μπύρα,
ενώ το γραμματοκιβώτιο ξεχειλίζει με προσκλήσεις
από γάμους και βαφτίσια που ποτέ δεν θα συμβούν.
Είναι όμορφοι οι άνθρωποι του καλοκαιριού
που αδικαίωτοι περιμένουν μία θάλασσα
ενώ πεταλίδα κολλάει επάνω τους η ζέστη
και μέσα στο ουίσκι λιώνουν
συνέχεια
τα παγόβουνα.
Χλόη Κουτσουμπέλη
