Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019

Η πόρτα.



Να έχεις τίποτα άλλο παρά μόνο την πόρτα! Και να αρκεί αυτό για να είσαι νοικοκύρης.
Και να φωτογραφίζεσαι σαν νοικοκύρης. Ο νεαρός την έστησε όρθια την πόρτα του και περιμένει να έρθει και το σπίτι.
Είναι βέβαιος, το διαβάζω στα μάτια του και στην κορμοστασιά του!
Στη ζωή μου εγώ πάλι πολλές φορές είχα το σπίτι μεν, αλλά χωρίς την πόρτα, χωρίς την πίστη και τη διέξοδο.
Συχνά είχα πολλά, και περισσότερα από όσα χρειαζόμουν ακόμα, χωρίς να το γνωρίζω, ψάχνοντας στη ζωή μου τα κενά, και κρατώντας μόνο αυτά σαν σημαντικά…
Συνειδητοποιώ πόσο τελικά η ζωή είναι ένα ταξίδι δημιουργίας, όπου από αυτό που σου λείπει αναδύεται ίσως ένα από τα υπέρτατα δώρα της… το κουράγιο.

Σήμερα είναι μια τέλεια μέρα που με οδηγεί να αναζητήσω στα κενά της ζωής μου, να ψάξω αυτά που δεν έμαθα ακόμα!

Από την Ακαδημία Παιδικής Ηλικίας


6 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο. Και συγκινητικό...και αισιόδοξο!!
    Καλημέρα Βιργινία μου
    Να περάσεις όμορφες γιορτές σου εύχομαι
    Με υγεία και πολλά χαμόγελα
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αννούλι μου.
      Ευχαριστώ πολύ καλή μου αντεύχομαι.Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  2. Συγκλονιστικό Βιργινία μου. Το αναδεικνύω στη σελίδα μου στο facebook. Ένα μήνυμα μεγάλο και σαφές για όλους μας.
    Να είσαι καλό κορίτσι μου,γερή και δυνατή. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλές γιορτές Βιργινία σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα δυο δάκρυα...

  Από τη γη δύο δάκρυα, θερμά μαργαριτάρια ανέβηκαν  και στάλαξαν στου Πλάστη τα ποδάρια.
 Κι’ είπε το πρώτο τρέμοντας στο Θείο Θρόνο
 Εμένα...