Δευτέρα 15 Αυγούστου 2022

Οι άνθρωποι που μένουν στην πόλη τον Αυγουστο.

 



Τον Αύγουστο οι μύγες παχαίνουν ανεξέλεγκτα.

Διογκώνονται περίεργα

σαν προσδοκίες ανεκπλήρωτες.

Τα κουνούπια πάλι είναι νωθρά,

φιλιά που διαψεύστηκαν,

αφού ρουφήξουν ξένο αίμα 

πνίγονται στο σιρόπι του.

Οι άνθρωποι στην παραλία 

προσπαθούν να πιάσουν χελιδονόψαρα

τη μία και μοναδική στιγμή που αιωρούνται στον αέρα.

Όσοι μένουν στην πόλη 

καρφώνουν τα έπιπλα στο πάτωμα

μήπως και κάποιο κύμα από μία καρτ ποστάλ

ξεβράσει στη μπανιέρα καμιά φάλαινα, 

ή την ώρα που πλένουν ανύποπτοι τα δόντια 

φουσκώσει η παλίρροια σε μία φωτογραφία

και τα νερά πλημμυρίσουν τον φεγγίτη.

Στο μεταξύ έξω απ' την πόρτα

συσσωρεύονται μπουκάλια γεμάτα γάλα

ή άδεια από μπύρα, 

ενώ το γραμματοκιβώτιο ξεχειλίζει με προσκλήσεις

από γάμους και βαφτίσια που ποτέ δεν θα συμβούν.

Είναι όμορφοι οι άνθρωποι του καλοκαιριού

που αδικαίωτοι περιμένουν μία θάλασσα

ενώ πεταλίδα κολλάει επάνω τους η ζέστη

και μέσα στο ουίσκι λιώνουν 

συνέχεια 

τα παγόβουνα.




Χλόη Κουτσουμπέλη

4 σχόλια:

  1. Μου αρέσει τόσο πολύ!
    Υπέροχο, τα λέει όλα με τον τρόπο που μου αρέσει.
    Μας περιγράφει τέλεια. Είμαστε μια συνομοταξία ξεχωριστή νομίζω. Επιβιώνουμε όμως, χωρίς ωστόσο να παύουμε στιγμή να ονειρευόμαστε τα "πρωτοβρόχια" :)
    Χρόνια Πολλά Βιργινία μου!
    Σε φιλώ πεντάγλυκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρία μου γλυκιά στην εκπνοή της μέρας να σου ευχηθώ και από εδώ χρόνια σου πολλά και ότι καλύτερο στην ζωή και στην οικογένεια σου.
    Νομίζω και εγώ πως η περιγραφή μου ταιριάζει. Λατρεύω την γραφή της Χλόης Κουτσουμπέλη.
    Ευχαριστώ που πέρασες και πάλι χρόνια πολλά!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όλη η θλίψη και η μελαγχολία του ανεκπλήρωτου του καλοκαιριού, μέσα σε ένα ποίημα. Ναι, οι άνθρωποι του καλοκαιριού, που ξεχάστηκαν τον Αύγουστο στην έρημη πόλη. Καρφώνουν τα έπιπλα στο πάτωμα μήπως κάποιο κύμα ξεφύγει από κάποιο καρτ ποστάλ και σαρώσει το ανεκπλήρωτο.
    Πόσο όμορφο, Βιργινία μου.
    Χρόνια πολλά κορίτσι μου. Να είσαι γερή και δυνατή. Την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπάρχουν πολλοί που μένουν στην πόλη για διάφορους λόγους Γιάννη μου.
    Χρόνια πολλά και σε σένα καλέ μου φίλε.
    Ευχαριστώ για όλα. Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα δυο δάκρυα...

  Από τη γη δύο δάκρυα, θερμά μαργαριτάρια ανέβηκαν  και στάλαξαν στου Πλάστη τα ποδάρια.
 Κι’ είπε το πρώτο τρέμοντας στο Θείο Θρόνο
 Εμένα...