Κι αφού κανείς δεν πήρε την ευθύνη του χαμού
την πήρε όλη το φεγγάρι.
Και μάτωσε..
Από την αγωνία του πατέρα να σώσει τα παιδιά του..
Από την κραυγή της μάνας που βαλε το σώμα της
μπροστά στη φωτιά..
Από το κλάμα του κοριτσιού που έπεφτε απ’ το βράχο
στην αγκαλιά της θάλασσας..
Από το θάρρος της ηλικιωμένης που έσωσε τα εγγονάκια της
και γύρισε στο πλευρό του άρρωστου συντρόφου της
προτιμώντας να καεί μαζί του..
Μάτωσε κι απ’ τα κλάματα των ζωντανών..
Και βγήκε κατακόκκινο απ’ το αίμα τόσων ανθρώπων
σ’ ένα ουρανό αμίλητο και σταχτί...
Ωραίος συνειρμός σε τραγικές σκέψεις (και αποτελέσματα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου Βιργινία.
Καλή σου μέρα Βασίλη ευχαριστώ που πέρασες!
ΔιαγραφήΣυγκλονιστική μαρτυρία Βιργινία μου.....! συγκλονιστικό κείμενο....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποκλίνομαι κορίτσι μου.
Μεγάλος ο πόνος Γιάννη μου. Καλημέρα!
ΔιαγραφήΜε συνεπήρε και με συγκίνησε βαθιά το εύστοχο κείμενό σου Βιργινία μου. Αυτή η πανσέληνος σε συνδυασμό με την έκλειψη σελήνης που έγινε την ίδια μέρα ήταν κατά κάποιον τρόπο η επισφράγιση της τραγωδίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχουν όλη τη δύναμη του κόσμου οι άνθρωποι που επέζησαν αλλά έχασαν αγαπημένους με τόσο άδικο και τραγικό τρόπο. Αυτό μόνο τώρα. Τί άλλο να πει κανείς?
Πολλά φιλιά και καλό απόγευμα Βιργινία μου!!
Δεν υπάρχουν λόγια Μαρία μου. Καλή σου μέρα!
ΔιαγραφήΌμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Ευχαριστώ. Φιλάκια.
Διαγραφήκαλό δροσερό βραδάκι :) Και το φεγγάρι πονάει ,, Βιργινία μου με τη δυστυχία των ανθρώπων και της γης μας . Να χαρείς όσο μπορείς το υπόλοιπο καλοκαίρι :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Κυριακή μου/ Εύχομαι και σε σένα εξαιρετικό υπόλοιπο καλοκαιριού. Καλημέρα!
ΔιαγραφήΓεια σου Βιργινία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα Γιάννη!
ΑπάντησηΔιαγραφή