Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018

Θυμάσαι Μάνα;



Α ρε μάνα.
Αφέθηκα στα παραμύθια σου,
σε εκείνα που έκλειναν οι πληγές με την φωνή σου.
Θυμάσαι Μάνα;
"Φυλάξου μου έλεγες,θα έρθει ο μπαμπούλας",
μα ποτέ σου δεν μου τον έδειξες
μου λεγες ..."μην φοβάσαι εγώ εδώ είμαι".
Την νεράιδα Μάνα την θυμάσαι;
Αυτή που το δόντι θα μου έπαιρνε;
Ποτέ μου Μάνα δεν την είδα.
"Γιατί;" σε ρώταγα.
"Θα μεγαλώσεις" μου έλεγες "και θα καταλάβεις".
Όχι ρε Μάνα δεν κατάλαβα.
Ακόμα προσπαθώ.
Μαζί περίμενα να μεγαλώσουμε
στο πλάι σου να καταλάβω.
Δεν περπάτησα μόνη μου,εσύ με κρατούσες.
Και χτύπαγα Μάνα και μου λεγες "δεν πειράζει μεγαλώνεις"
Μα ακόμα χτυπάω Μάνα και πονάει πιο πολύ.
Η ψυχή είναι που στάζει αίμα Μάνα η ψυχή.
Η πόρτα μας δεν χτυπά συχνά πλέον Μάνα
παιδιά δεν παίζουν έξω από αυτήν,
και στον καθρέφτη χθες η απουσία σου με κέρασε μια άσπρη τρίχα.
Δεν τις μπορώ τις αλήθειες άλλο ρε Μάνα.
Θέλω πίσω των παραμυθιών την αγκαλιά σου.
Είναι και εκείνος ο γιατρός που κάπως μου τα είπε....δεν θυμάμαι.
Φοβάμαι ρε Μάνα όταν λείπεις.
Γαμώτο ρε Μάνα....
έλα να το φιλήσεις να περάσει.....


Π. Στυλιανόπουλος

8 σχόλια:

  1. Βιργινία μου! Βιργινία μου! Βιργινία μου!
    Όσες φορές και να το γράψω δεν θα χωρέσει αυτά που σκέφτομαι και κυρίως αυτά που νιώθω όταν σε σκέφτομαι.
    Η μάνα έκανε τη δουλίτσα της και άφησε χώρο για σένα. Την σκέφτεσαι και τη ζωντανεύεις. Έτσι κάνω κι εγώ. Σκέφτομαι όσους αγαπώ και λείπουν και αμέσως ζωντανεύουν μέσα μου, δίπλα μου στα όνειρά μου.
    Όμως υπάρχουμε κι εμείς που δεν λείπουμε Βιργινία μου που είμαστε κοντά και σ'αγαπάμε.
    Γράφε πιο συχνά τις σκέψεις εδώ, να σε διαβάζω όπως παλιά. Η ζωή συνεχίζεται κι ας της αρέσει να μασκαρεύεται και να μας μπερδεύει.
    Θα σοβαρευτεί και θα δείξει και το καλό της πρόσωπο Βιργινία μου.
    Σε γλυκοφιλώ φιλενάδα μου!



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, γλυκιά διακριτική μου φιλενάδα σε ευχαριστώ για την αγάπη σου και τα καλά σου λόγια.Να ξέρεις ότι και εγώ σ αγαπώ.
      Ελπίζω να τα πούμε σύντομα,
      Καλό ξημέρωμα σε φιλώ!

      Διαγραφή
  2. Βιργινία μου γλυκιά,
    καλησπέρα σου.
    Πάντα η Μάνα είναι παρούσα. Με τον τρόπο της. Την νιώθεις, την αφουγκράζεσαι.
    Ξέρεις ότι μας λείπεις. Ξέρεις ότι σε θέλουμε ΕΔΩ κοντά μας. Γιατί σ' αγαπάμε.
    Και δεν είναι κουβέντα "εμπορική" αυτή. Είναι κουβέντα αυθόρμητη που βγαίνει έτσι από μόνη της.
    Συμφωνώ λοιπόν με την Μαρία μας εδώ από πάνω.
    Σε προσμένουμε καλή μου εδώ στη γειτονιά.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου και εμένα μου λείπετε το ξέρεις, λίγη υπομονή και θα επανέλθω. Φιλιά πολλά και σ ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  3. Αχ αυτή η Μάνα!!! Μου λείπει και εμένα η δική μου. Με συγκλόνισε η γραφή σου. Μας λείπεις πολύ. Όλα καλά;
    Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλα μια χαρά Αννούλι ευχαριστώ.
    Καλό βράδυ φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα δυο δάκρυα...

  Από τη γη δύο δάκρυα, θερμά μαργαριτάρια ανέβηκαν  και στάλαξαν στου Πλάστη τα ποδάρια.
 Κι’ είπε το πρώτο τρέμοντας στο Θείο Θρόνο
 Εμένα...