Πέμπτη 17 Μαΐου 2018

“Η Μάνα”




Είπαν του ήλιου “γιορτάζει η μάνα” 
κι εκείνος βάλθηκε με φως τη γη να ντύνει. 
Είπαν της θάλασσας “γιορτάζει η μάνα” 
κι αμέσως έγινε η φουρτούνα γαλήνη. 
Το ‘μαθαν τα πουλιά, “γιορτάζει η μάνα” 
και το τραγούδι τους ξεχείλισε πλημμύρα.
Το ‘μαθαν τα άνθη, “γιορτάζει η μάνα” 
και μοσχοβόλησε η πλάση χίλια μύρα. 
Τ’ άκουσε η βροχή, αλλά δεν έκλαψε δάκρυ 
δεν κάνει να κυλήσει αυτή τη μέρα. 
Τ’ άκουσε ο ουρανός κι άνοιξε διάπλατα 
πείτε ευχές, μύριες ευχές για τη μητέρα σας
πριν γίνει φωτογραφία στο κάδρο,


Καθυστέρησα λιγάκι, 
να ξέρεις μου λείπεις... 
Τώρα πιο πολύ από ποτέ...

14 σχόλια:

  1. Καλημερα Βιργινια μου!!!
    Υπεροχο το ποιημα σου για την μανα, την μανα που αντεχει τις φουρτουνες, προσπερνα τα προβληματα, αγωνιζεται διαρκως για την οικογενεια της, φροντιζει το σπιτι της και βρισκεται παντα στο πλευρο των παιδιων της!!!
    Καλη συνεχεια σου ευχομαι Βιργινια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάκη ευχαριστώ πολύ για το ευγενικό σου αποτύπωμα. Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  2. Η απώλεια της είναι αδύνατο να αναπληρωθεί. Στη φωτογραφία βλέπω μια όμορφη και γλυκιά γυναίκα Βιργινία μου. Είμαι σίγουρη πως της έμοιασες.
    Σε προσέχει.
    Πολλά φιλιά με πολλή αγάπη!!

    ΥΓ Το θυμάμαι το τραγούδι. Αγαπημένο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου κάνει εντύπωση που όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο μου λείπει. Άραγε θα καταλαγιάσει αυτό ποτέ? Καληνύχτα Μαρία μου σε φιλώ.

      Διαγραφή
  3. Κατερίνα μου την καλησπέρα μου κορίτσι μου.
    Ναι, μας έλειψες λίγο από εδώ. Ξέρεις πως η παρουσία σου είναι πάντα ζεστασιά για μας.
    Κατάθεση ψυχής φέρνει εδώ η ανάρτησή σου για τη Μάνα....! γεμάτη συναισθήματα.
    Και μαζί ο Πολ Μοριά με την μαγική του ορχήστρα.
    Τα φιλιά μου κοπέλα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαίνεται έλειψα πολύ καιρό μέχρι και το όνομά μου ξέχασες Γιάννη μου χαχαχα και δεν ξέρω που να πάω να το διορθώσω. Εμ δεν είναι ΠΑΘ εδώ.
      Καλό ξημέρωμα καλέ μου φίλε φιλιά!!

      Διαγραφή
  4. Βιργινία μου πάντα μας λείπει η μάνα όσα χρόνια κι αν περάσουν όσα χρόνια και αν μετράνε στην πλάτη μας. Υπέροχη και τρυφερή η ανάρτησή σου. Συγκλονιστικό αυτό για τις ευχές πριν γίνει η μάνα φωτογραφία στο κάδρο!!!Ωραίο τραγούδι
    Φιλιά πολλά Βιργινία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλι μου ευχαριστώ που πέρασες. Μη με παρεξηγείτε που έχω μέρες να περάσω από τις σελίδες σας θα το κάνω σύντομα. Καλό ξημέρωμα φιλιά!!

      Διαγραφή
  5. Το υπέροχο με την μάνα, είναι πως ο ρόλος της δεν αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν. Πολύ τρυφερό το ποίημα σου..
    Καλώς σε βρίσκω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα δυο δάκρυα...

  Από τη γη δύο δάκρυα, θερμά μαργαριτάρια ανέβηκαν  και στάλαξαν στου Πλάστη τα ποδάρια.
 Κι’ είπε το πρώτο τρέμοντας στο Θείο Θρόνο
 Εμένα...