Χωρίς ήλιο..

Μας βλέπει ο Ήλιος σούρουπο... όταν δύει.
Ένα παράξενο πράγμα.
Μένουμε μέσα και βγαίνουμε εκεί λίγο πριν πέσει να τον δούμε κι εμείς. Να του πούμε "καληνύχτα". Έτσι κύλησε η ζωή σε αυτόν τον δρόμο τα τελευταία 50 χρόνια που χτίστηκε το απέναντι κτήριο. Εγώ τον πρόλαβα τον δρόμο και πριν χτιστεί. Όχι μεγάλες διαφορές αλλά να! μετά το απομεσήμερο είχαμε Ήλιο. Κρατούσε τις σωστές ώρες 4 με 7 να βγούμε να παίξουμε μετά το σχολείο...
Μου λένε πως σε κάποια μέρη στον κόσμο είναι χειρότερα... έχουν έξι μήνες νύχτα. Και κάπου στους πόλους δεν ξημερώνει ποτέ.
"Καλύτερα εμείς από αλλού" έλεγα στα παιδιά μου πριν 20 χρόνια, που ήτανε κι εκείνα μικρά και θέλανε παιχνίδι στο φως. Γέμιζε η γειτονιά με φωνούλες για 90 λεπτά, όταν έσκαγε το φως Του πάνω στις προσόψεις των σπιτιών μας και τα χρώματα γίνονταν επιτέλους χρώματα, οι άνθρωποι πιο γελαστοί και τα παιδιά πιο ανέμελα.
Μεγάλωσαν, φύγανε, πήγανε σε πόλεις και σε χώρες που ο Ήλιος σχεδόν δεν δύει ποτέ, άλλος στην Ελλάδα, άλλος στην Αφρική... Πέθαναν κι άνθρωποι στην γειτονιά, έχασα κι εγώ τον άνθρωπό μου πέρυσι, αλλά κανένα μου παιδί δεν είχε τον χρόνο να γυρίσει. Εγώ καταλάβαινα. Τους είπα: "Η Αγάπη δεν μετράει χιλιόμετρα, ούτε ο Πόνος. Και να έρθετε ως εδώ, δεν θα γυρίσει πίσω". Δεν θέλω τα παιδιά να σέρνουνε ενοχές και τραύματα. Άστα να μαζεύουν Ήλιο.
Έμαθα και στην μοναξιά, έμαθα και στην λύπη. Και δεν το κάνω και θέμα. Ένα μόνο παράπονο με τρώει. Όταν βγάζει συννεφιά κι έρχεται η ώρα Του να φωτίσει τα παράθυρά μου και τα σύννεφα δεν Τον αφήνουν. Για αυτήν την έρημη την μια ώρα που Τον περιμένω να έρθει και δεν μπορώ να Τον χαρώ. Αυτό με τυραννάει. Και η βροχή που ξεπλένει το ανθρώπινο από το μη ανθρώπινο, κι αυτή ακόμα μέσα μου έχει δικαιολογία. Αλλά το αραιό συννέφιασμα, ειδικά τώρα που δεν έχω παρέα, με θυμώνει, να! θα το πω, με εξοργίζει.
Ποτέ δεν έφυγα από δω.
Θέλω την ώρα που θα φεύγω, να σκάσει στα παράθυρά μου, έτσι απογευματάκι, να κατρακυλάνε τα χρώματα στις προσόψεις των σπιτιών, κι εγώ από μέσα, να αποχαιρετώ για πάντα μια ζωή χωρίς Ήλιο.
Αυτό εύχομαι, να!
Να φεύγω την ώρα που θα φεύγει.
Για να με πάρει.
Μαζί Του.